பஜகோவிந்தம் – 6

6. உயிர் உள்ளவரைதான் உறவு

யாவத் பவநோ நிவஸநி தேஹே
தாவத் ப்ருச்சதி குசலம் கேஹே |
கதவதி வாயௌ தேஹாபாயே
பார்யா பிப்யதி தஸ்மிந் காயே ||

 

யாவத் – எதுவரை

பவந: – மூச்சுக்காற்று

நிவஸதி – வாசம் புரிகிறதோ

தேஹே – உடலில்

தாவத் – அதுவரை

ப்ருச்சதி – கேட்கிறார்

குசலம் – க்ஷேமத்தைப்பற்றி

கேஹே – வீட்டில்

கதவதி – சென்ற பிறகு

வாயௌ – ப்ராண வாயுவானது

தேஹாபாயே – உடல் அழியும்போது

பார்யா – மனைவி (யும்)

பிப்யதி – பயப்படுகிறாள்

தஸ்மிந் – அந்த

காயே – உடலைக்கண்டு

 

கருத்து:

 

ஒருவன் உயிரோடு உலவிவரும்போது வீட்டிலுள்ள அனைவரும் அவனுடைய க்ஷேமத்தைப்பற்றி அடிக்கடி விசாரிக்கிறார்கள். ஆனால் அவன் உயிர் பிரிந்தபின் க்ஷேமத்தைப்பற்றிக் கேட்க ஏதுமில்லை. அவன் மனைவிகூட அவ்வுயிரற்ற உடலைப்பார்த்து பயப்படுகிறாள் என்று வாழ்வின் நிலைகுறித்து எடுத்துரைக்கிறார் ஆதிசங்கரர்.

 

பஜிப்பது தொடரும்…